Yeni Eğitim Öğretime Başlarken..

Herkese merhaba,

Şu an yazdığım her sözcük sonrası mutluluk seviyemin arttığını ve kendime gelmeye başladığımı hissediyorum. Blog yazmayı, araştırma yapmayı çok sevmeme rağmen 2 aydır içerik üretemiyor olmamın huzursuzluğu içerisindeydim. Neyse ki bugün blogum için bilgisayar başına oturdum ve sizler için yazıyorum.

Yaz tatilinde yaptığımız dijital diyetimiz gerçekten işe yaramıştı. Bunun için bir blog yazısı yazmıştım. Okumadıysanız buradan ulaşabilirsiniz. Üzerine de yeni deneyimimiz olan kampçılığı da eklediğimizde şahane bir enerji topladığımız zaman dilimi olmuştu. Programlanmış robotlar gibi bir cihazdan diğer cihaza geçmek bize biraz fazla gelmişti. Bu bize göre değildi. Ağustos’un ikinci haftasında öğretmenler için başlayan yeni dönem de uzaktan devam edilecek gibi görünüyodu. Tekrar cihazlara dönüş mü yapacaktık? EVET! Biz böyle iyiydik aslında demek isterdim ama görev bizi bekliyordu. Ağustos’ta başlayan çalışma sürecimiz tekrar yoğun bir şekilde kendini göstermeye başladı.

Ağustos ayından itibaren başlayan çalışma yılında öncelikli olarak anaokulu ve 1.sınıfların okula başlama heyecanlarıyla dönemi açtık. Ders saatlerimiz daha dönem başlamadan iki katına çıkarak bize muhteşem bir ağırlık katmıştı. Bir yandan alınan önlemler ve ders anlatırken maskenin kullanılması daha işin başından bizi zorlamaya başladığını gördüm. Bizi zorlayan bu durumu bir de doktor ve hemşirelerin her gün yaşadığını ve bu kendi meslekleri olduğunu hatırladığımda sağlık alanında çalışan herkese büyük saygı duymamız gerektiğini daha iyi anladım. Gün içerisindeki yoğunluğun sonunda günün kalan kısmında enerjimi nasıl toparlayabilirim, iyi olma halini nasıl sağlayabilirim diye düşünerek geçirirken elimizde uyku saatinden başka bir süre kalmıyor.

Bu iş bu şekilde gitmez diyerek önceden almış olduğum kitapları dinlenme süremde ara ara okumaya başladım. İlber Ortaylı’nın “Bir Ömür Nasıl Yaşanır“, Ayhan Sicimoğlu’nun “Renkli Masallar“ kitabını okudum. Sicimoğlu’nun son yayınladığı “Kargadan Başka Kuş Tanımam“ kitabıyla devam ediyorum. Bakış açınızı genişletip dünya görüşü kazandırabilen bu insanların kitaplarını mutlaka okumalısınız.

Ayhan Sicimoğlu gezi yazıları ve betimlemeleriyle renk katarken birbirinden farklı şehirlerin nabzını tarihi güzelliklerini de bizlere yaşatıyor. Çok okuyup çok gezenin daha iyi öğreneceği fikrini savunan biri olarak gezi yazılarını bu yüzden okumayı çok seviyorum. Farkında olmadığımız ipuçlarını bizlere satır aralarında fısıldıyorlar.

Hayata bakış açımı biraz daha arttıran İlber Ortaylı’nın kitabına sahip olup tekrar tekrar okumalısınız. Kitap okundukça size keyifli bir tat veriyorsa insanın kendini gerçekleştirmesine yardımcı olacak ömürlük tavsiyeler barındırıyorsa tekrar tekrar okunur. =)

Süre bir bahane olamaz. Elbette kişi biraz da olsa vakit ayırabilmeli kendine diye düşünüyorum. Fakat döneme başladığımız haftadan bu yana açıklanan her haber hayatımızda bir düzen değişikliğine sebep oldu. Neyi nasıl yapacağımızı düşünürken bir de ne kadar yapacağımızı da hesaba katarak planlamalar yapmak durumunda kalıyoruz. 9 haftadır okula başladığım bu süreçte en az 5 kez program değişikliği oldu. Bu değişiklik hayatımıza da yansıyor. Yapacağımız planlamaları erteleme ya da hızlıca gerçekleştirme telaşına sokuyor. Durum böyle olunca tamamen işe ve dinlenmeye endeksli bir hafta geçirmiş oluyoruz.

Son yapılan açıklamaya göre 2,3 ve 4.sınıfların da yüz yüze başlayacağının bilgisi geldi. Tabi bu sınıfların yüzyüze ve online olmak üzere iki gruba ayrıldığını düşündüğümüzde durumun yeniden değişeceğini kestirmek zor değil. Bu süreç daha fazla böyle gitmemeli diyip duruma el attım ve bu blog yazısıyla hissettiklerimi sizlerle paylaşmak istedim. Umarım bir an önce her şey yoluna girer ve eskisi gibi maske kullanmadan rahatça nefes alabildiğimiz günlere kavuşuruz.

Şimdilik sizlerle paylaşacaklarım bunlar. En kısa zamanda düzenimizin yeniden sağlandığı ve yoğun ders saatlerinin hafiflediği günlere erişebilmek dileğiyle.. =)

Hepimize kolay gelsin.